شته ریشه چغندر قند

شته ریشه چغندر قند ممکن است خسارت زیادی به محصولات چغندر قند وارد کند. لذا مقابله با آنها باید به موقع انجام شود.

این آفت، یکی از آفات رایج چغندر قند در سال های اخیر بوده است که نام علمی آن Pemphigus fuscicornis است. در استان های مختلفی شامل کرمانشاه، همدان، قزوین، اصفهان و لرستان شاهد این آفت در مزارع چغندر قند هستیم.

تشخیص و شکل ظاهری

شته ریشه چغندر قند بی بال: پوره ها و بالغ های بی بال، سفید متمایل به زرد تا خاکستری می باشند و دارای گرد سفید مومی هستند. این شته ها دارای شاخک ها، سر، خرطوم، پاها و پنجه های قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره می باشند.

شته بالدار: حشرات بالغ و پوره در بخش سر و سینه به صورت تیره رنگ هستند اما در انتها به صورت متمایل به زرد تا خاکستری می باشند.

شته بالغ بالدار و بی بال معمولاً دو میلی متر طول دارد.

نحوه خسارت شته ریشه چغندر قند

در سال هایی که میزان بارندگی کمتر است، احتمال هجوم شته ریشه به محصول بیشتر است. این آفت از شیره ریشه فرعی و غده تغذیه می کند و به محصول میزبان آسیب هایی را وارد می کند. اگر تعداد شته های حمله ور به محصول کم باشد، گیاه زرد و پژمرده می شود. ولی در صورتیکه تعداد شته های حمله ور به چغندر قند زیاد باشد، ریشه های فرعی گیاه خشک می شود ارتباط میان خاک و غده قطع می شود. همچنین در این شرایط شاهد مشکلات دیگری مانند نرم شدن و پژمردگی غده ها هستیم. چنانچه آلودگی در ابتدای فصل رخ دهد، میزان خسارت حتماً بالا خواهد بود. اما آلودگی در پایان فصل، سبب خسارت آنچنانی نمی شود.

زیست شناسی آفت

شته ریشه چغندر قند به صورت کلنی روی ریشه یا در توده هایی از موم در سطح خاک کناری ریشه ها دیده می شوند. ماده بالغ آفت، زمستان گذرانی دارد و بیشتر روی ریشه چغندر قند تمرکز دارد. غده هایی که پس از برداشت در زمین باقی بمانند و یا در حاشیه زمین به صورت اتفاقی رشد کرده باشند و چغندرهایی که به منظور تأمین بذر سال آینده در مزرعه نگهداری می شوند، اصلی ترین بستر زمستان گذرانی شته ها هستند. هر چقدر که ریشه چغندر قند گسترش پیدا کرده باشد، تولید مثل شته ها بیشتر می شود. در نتیجه ماکزیمم تراکم جمعیت شته روی غده ها در آخر مرداد و شهریور دیده می شود. اما ماکزیمم تراکم شته های بالدار در مهرماه است.

بهترین روش ها برای مقابله با شته ریشه چغندر قند

حذف علف های هرز خانواده آفتابگردان و خانواده اسفناجیان: این اقدام در کاهش جمعیت زمستان گذران در پیرامون زمین چغندر قند و کاهش آلودگی در سال های آینده اثرگذار می باشد.

تناوب زراعی و آبیاری منظم: با استفاده از تناوب زراعی و توجه به زمان و اصول آبیاری می توان از هجوم این آفت جلوگیری نمود. برای تناوب زراعی از یونجه اکیداً استفاده نشود.

شخم پاییزه: بلافاصله بعد از برداشت باید شخم پاییزه انجام شود تا جمعیت زمستان گذران آفت کاهش پیدا کند.

کشت زودهنگام: برای مقابله با شته ریشه چغندر قند باید به کشت زودهنگام اقدام نمود.

ضدعفونی کردن تجهیزات و ابزارهای کشاورزی: کشاورزان دقت کنند که در زمان شخم زدن از یک مزرعه به مزرعه دیگر حتماً ابزارها و تجهیزات مورد استفاده را ضدعفونی کنند تا آفت را از یک مزرعه به مزرعه دیگر انتقال ندهند.

حشره کش ها: سموم شیمیایی، همواره اساسی ترین روش برای مقابله با آفات و بیماری ها هستند. در صورت مشاهده نشانه های آفت روی گیاه یا محصول، باید از حشره کش های مناسب استفاده نمود. بهترین حشره کش ها با کمترین عارضه سبب از بین رفتن و دفع آفت می شوند و از خسارت زنی به محصول جلوگیری می کنند.
شما عزیزان می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در ارتباط باشید یا به سایت سپند شیمی تیوان مراجعه نمایید.